Recsk is een plaats en gemeente in de provincie Heves.

In 2002 telde Recsk 3048 inwoners.

In deze regio van het Matra-gebergte, dicht bij het dorp Recsk, heeft de Hongaarse Staat in de zomer van 1950, naar het voorbeeld van de Sovjet-Gulag een werkkamp opgericht. De dwangarbeiders kwamen uit alle lagen van de Hongaarse samenleving: professionele medewerkers, leden van de strijdkrachten, voormalig grondeigenaren en politici. Zij zijn hier zonder berechting geplaatst en moesten, samen met ca 1500 andere gevangenen, werken in de steengroeve.

De dwangarbeiders zaten hier om politieke redenen gevangen in het door henzelf opgebouwde werkkamp dat door henzelf omheind werd met meerdere hekken van prikkeldraad. Binnen de omheining werden primitieve barakken gebouwd en wachttorens rondom het kamp.

Bijna alle gedetineerden hadden honger, alles dat in de bossen gevonden werd, werd gegeten: champignons, groene scheuten, wortels, bessen en zelfs hagedissen en slakken. Het merendeel van de gevangen verloren ongeveer 40% van hun lichaamsgewicht tijdens hun verblijf.

Het resultaat van de ondervoeding was dat veel gevangenen hun tanden verloren. De medische zorg was ontoereikend, basale geneeskundige zorg ontbrak grotendeels. Een groot aantal verloren hun leven doordat ze uitgehongerd werden, anderen werden doodgeschoten door de bewakers. Niemand weet precies waar de doden werden begraven. In de drie jaar dat het kamp bestaan heeft was het ​​hermetisch afgesloten van de buitenwereld. Er zijn slechts enekel ontsnappingen geweest, waarvan er slechts één wist door te dringen tot de westerse wereld. Gyula Michnay haalde het naar Wenen waar hij, via Radio Free Europe, 600 namen van zijn medegevangenen heeft laten voorlezen. Dit was voor het eerst dat de buitenwereld kennis nam van het bestaand van het werkkamp en dat de Hongaarse families iets hoorden over de verblijfplaats van hun gevangen genomen familieleden.

Degenen die de beproeving overleefden, kwamen vrij in de zomer en het najaar van 1953, na Stalins dood (5 maart), door de tot premier benoemde Imre Nagy. Ze werden gedwongen om een ​​belofte te ondertekenen, dat ze nooit zouden vertellen wat had plaatsgevonden. Velen stonden onder politietoezicht na vrijlating of werden opgesloten in de gevangenis.

Na de ontbinding van het voormalige werkkamp werd het binnen een paar jaar gesloopt. De locatie van de kazerne liet geen spoor meer zien van het werkkamp. Tijdens het communistische regime, hebben de Hongaarse autoriteiten lange tijd beweerd dat de Recsk werkkampen nooit bestaan hebben.

De overlevenden hebben in 1988 een vereniging Rescki opgericht. Om er voor te zorgen dat het werkkamp en haar wreedheden nooit vergeten zouden worden, evenals aan de nagedachtenis van de medegevangenen die hier stierven werd een monument opgericht, dat werd geopend door premier Jozsef Antall in de late herfst van 1991. Vervolgens heeft de vereniging een herinnering-park gemaakt op de voormalige camping, dat in 1996 aan President Árpád Göncz werd overgedragen.

Het memorial park ligt op ongeveer 6 km afstand van het centrum van het dorp en is gemakkelijk bereikbaar met de auto, langs de weg staan verkeersborden. De ingang van het park is gemarkeerd door een replica van de voormalige wachttoren, en er ligt altijd een krans en bloemen. Ex-gedetineerden hebben vrij toegang het hele jaar. Als u zich van te voren aanmeldt kan een lezing worden verzorgt of vraag een rondleiding door het kamp.

De tentoonstelling is geopend:
Van 1 mei – 30 september dagelijks 9-17 uur
1 oktober – 30 april, 9-15 uur zaterdag en zondag
Winterseizoen (30 april tot en met ingang van 1 oktober) na afspraak: telefoonnummer: 06/20/435-0581

Over het kamp zijn twee indrukwekkende films gemaakt:

• Recsk 1950-1953 . Historische portretten, documentaire, geregisseerd door Geza Boszormenyi en Gyarmathy Livia , 86 min., 1988.

• Ontsnappen . Geregisseerd door: Livia Gyarmathy , Schrijver: Geza Boszormenyi , 96 min., 1997.

Bronnen:

• De indrukwekkende website van de overlevenden van het werkkamp, inclusief een lange lijst van gesneuvelden. http://www.recskiszovetseg.hu/ 
• Kees Bakker, “We waren als van de aardbodem verdwenen.” www.keesbakker.com